"... Ben bütün renkleri severdim, o tek renge bağladı beni" ~Elis Vural~
"... Aynı dönme dolabın içindeydik. Aramızda ki tek fark; o gülen taraf, ben somurtan taraf" ~Aren Karahan~
Bir yanda Elis, bir yanda Aren. Birbiriyle tıpa tıp benzeyen, öküzlükte sınır tanımayan insancıkların hastalıklı ama bir o kadar da merak uyandırıcı 'AŞK' hikayesine hoş geldiniz.
'Sonuçta hikayeler her zaman iyi son ile bitmez'
Ha bu arada aşk hikayesi demişken, birbirinden yakışıklı '4 Ay'larımızı' da unutmayalım.
4 Ay'ımız -Giray, Uzay, Kutay, Baturay-
Bakalım bu 4 Ay'ımız nasıl aşk yaşayacak? Ya da asıl soru yaşayabilecekler mi?
Yedi yıl önce kaçtığım o cehennemden gerçektende kurtulmuş muydum? Yedi yıl sonra tekrar karşı karşıyaydık ama tek fark artık ben savunmasız küçük kız değildim...
Karşımdaki sırıtan aileye ve dolu gözlerle bana bakan diğer aileye karşı sadece boş bakışlarla bakıyordum.
Acı? Hayır.
Hüzün? Hayır.
Mutluluk? Asla.
Öfke? Değil.
Sadece kocaman bir boşluk vardı doldurulamayacak bir boşluk gerisini zaman gösterecekti...
Ben Aden. Sadece Aden yine ve yine tek başımayım.
Bundan sonra tek olacak mıydım peki?
*Klasik aile kitabından farklı olacaktır
*Küfür içerir,rahatsız olacaklar okumasın!*
*Kurgu bana aittir çalınması durumunda gereken işlemler yapılacaktır!