Πολλές φορές τα πράγματα έρχονται και καταλήγουν πολύ διαφορετικά απ' ότι τα περιμένεις. Ακούγοντας τη λέξη έρωτας, αγάπη, ενθουσιασμός, φανταζόμουν ατέρμονα συναισθήματα μέσα μου, που θα λάμβαναν τέλος μόνο και εάν το ήθελα εγώ. Πίστευα πως αν είναι όμορφο αξίζει και θα κρατήσει. Πίστευα πως δεν τελειώνουν έτσι εύκολα τέτοιες καταστάσεις. Τα συναισθήματα στην αρχή -όπως και σε κάθε αρχή- μοιάζουν πάντοτε άπιαστα, ανεπανάληπτα. Ζεις την κάθε στιγμή που σου δίνεται με τον άλλον στο μέγιστο, δίχως να σε νοιάζουν οι έγνοιες ή τα προβλήματα που πλησιάζουν. Η περίοδος της απόλυτης ευτυχίας -όμως- τελειώνει και τα προβλήματα χτυπούν τη πόρτα σου στο λεπτό.
Εγώ έζησα τον έρωτα μέσα από μια διαφορετική πραγματικότητα. Δεν ερωτεύτηκα με μάτια που με κοίταξαν, με χέρια που με άγγιξαν, με χάδια που με συνεπήραν. Ο δικός μου έρωτας γεννήθηκε μέσα από μια οθόνη. Ερωτεύτηκα τις φωτογραφίες του και μαγεύτηκα από τις λέξεις του. Μοιάζει παράλογο έως και γελοίο, μα είναι η πραγματικότητα. Η δική μου πραγματικότητα που ξέφευγε από κάθε δική μου λογική. Η δική μας αρχή ήταν όμορφη, πολύ όμορφη.
"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου.
Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα.
Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου.
Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος.
"Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά.
--------
Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία.
Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα!
Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !