Kiedy Kryształ Zgaśnie

Życie po Wielkim Wygnaniu w świecie, który dopiero raczkował, nie było proste, bo żaden początek nigdy taki nie jest. Ale jeszcze zanim na vlekhn'daja - "substytut świata" - spadły wojny i zaczęła trawić ją wzajemna niechęć, a jej mieszkańcy zaczęli ścigać się, gwiazdy wraz z boginią, która tchnęła życie w krainę, odkryli, że Eldarya ma jeden wielki uszczerbek - nie jest w stanie dbać o siebie sama. Na początku bogini, wraz ze Słońcem, Księżycem i Kryształem, a także wieloma innymi dbali o to, by wygnańcy nie odczuwali różnic między ich nowym domem a tym, który musieli porzucić. Dbali by zmieniała się podoba, pory dnia i nocy, pory roku, by rośliny rozkwitały a zwierzęta zasiedlały lasy, pola i wody. Szybko jednak okazało się, że duchy sił przyrody upadają na siłach, dlatego postanowiono stworzyć istoty, które żyjąc będą utrzymywać przy życiu ten świat.
I tak powstały kitsune.
Każda z sił przyrody stworzyła klan, który miał opiekować się inną częścią świata a pomysł okazał się na tyle dobry, że duchy przeniknęły do ciał pierwszych Obdarowanych i pozwoliły reszcie toczyć się samej.
Jednak każda istota żywa będzie chciała dominować, toteż nic dziwnego, że nawet pośród lisich demonów zaczęło dochodzić do walk, spisków i knowań.
I właśnie pośród takich spisków i knowań urodziła się nowa Strażniczka Kryształu, pierwsza od paruset lat - Miiko.

Historia opowiadana z perspektywy Szefowej Eel, tworzona przeze mnie z nawiązaniem do "Ezarelowej Szkółki Sarkazmu", z pomocą cudownej @RinChan112 , która jest współautorką, twórczynią podstaw "lisiego świata" a także właścicielką Ukya i Yoru, dwóch istotnych w fabule postaci.