Hayat ne kadar acımasızsa bir o kadar da yorucuydu . Elimi karnımın üstüne koyup bu hale nasıl geldiğimizi düşündüm . Babamın oynadığı bir oyun yüzünden tüm hayatım alt üst olmuş , yaprak misali aylarca savrulmuştum . Alazdan kaçmak için herşeyi yapmış Antalya'dan Ankara'ya bile gitmiştim . Şuan Urfa da Alazın ailesinin konağındayım . Karnımda oğlum Yanımda uyuyan adam ... affetmek yürekten olmalı ... sevdalı olduğum adam beni öyle bir yaralamıştı ki ... Yanımda ki hareketlilikle yüzümü çevirdim " Beril ... neden uyumuyorsun meleğim . Sancın mı var yoksa " Gözlerine bakıp hafifçe gülümsedim " hayır ömrüm sadece seni izliyorum " uzanıp alnıma dudaklarını bastırdı . Saçlarımda usul usul gezinen parmakları ile gözlerimi kapattım. " beni affetmesinin biliyorum. Ama İnan ki bende kendimi affedemiyorum meleğim ... " NOT : +18 sahneler yer almaktadır . Rahatsız olacak olanlar lütfen okumasınlar . Baştan uyarıyorum ? lütfen girip okuduğunuz da yıldıza basmayı unutmayın ???
10 parts