Namiętność//1 ng

Bella Andersson! Do odpowiedzi!-powiedział profesor Collins.
Nienawidzę tego gnoja..-pomyślałam.
Szybkim ruchem odsunęłam liche drewniane krzesło,złapałam książkę od matematyki i podeszłam do tablicy.Przepisałam przykład i cholera! Nic nie umiem! Kurwa..zapomniałam się nauczyć tego gówna.
Stałam jak wryta przy tablicy,a w klasie zamarła grobowa cisza.
Prof.Collins popatrzył się mnie i westchnął.
-Pani Andersson,znowu pani się nie nauczyła.Nie mam już do Ciebie siły.Siadaj! Jedynka.
Odeszłam z ulgą.Chuj z tą jedynką.
Zadzwonił dzwonek.Było to dla mnie jak zbawienie.Wyszłam z klasy i pociągnął mnie za bluzę mężczyzna i zaciągnął mnie do toalety męskiej.
-Ty wredna suko! Ja jeszcze nie skończyłem z Tobą! Wiem co zrobiłaś i nie wywiniesz się z tego.
Zaczęły mi łzy spływać po policzkach.
-John ..ja przepraszam.Kocham Cię!
Przypierdolił mi z liścia w twarz.
-Spierdalaj! Nie chcę Cię widzieć na oczy! Popchnął mnie.Przewróciłam się i uciekłam do szatni.Gdy zaczęłam zakładać buty moje convers'y to usłyszałam kroki.Podszedł do mnie Harry.Przypomniało mi się jak bezczelnie pieprzyłam się z nim na tej zjebanej dyskotece.Chciało mi się płakać.Byłam na siebie wściekła.Jak mogłam zdradzić go.Nienawidziłam siebie i swojego życia.Chciałam umrzeć.Ale nie miałam na tyle odwagi by to zrobić.Jestem wredną szmatą!-pomyślałam.