Milenyum Çağı Gençleri

Aysel terliklerini giyip evden kaçarcasına çıktı . Çok sinirlenmişti . Tabi ki de evden tek başına çıkabilecek kadar büyümüştü . Küçükken her şeyi yapabileceğine inan çocuklardan idi Aysel . Uçabilirdi , Koşabilirdi , Futbol oynayabilir , Şarkı söyleyebilirdi . Bunları yapabilen biri tabiki de evden tek başına çıkabilirdi . Bu büyükler onu ne zannediyorlardı ? Kapının önünden çıkıp iki dakika sonra kendini arka sokaktaki marketin önün de bulduğunda hafiften bir tırsma gelmişti . Çocukken bile inatçı olduğu için geri dönmek istememiş etrafa sanki karanlıktan korkmuyormuş gibi bakınmaya başlamıştı. Zamanla ufak pişmanlık kırıntıları vicudunu tırmalamaya başlamıştı . Tam geri dönmeye hazırlanmıştı ki elinde şekerle ona doğru gelen bir amca gördü . Annesi ne demişti böyle amcalar için ? Kendini korumak için yerden aldığı taşı tam adama atıcaktı ki karşısında ona el kol yapan üç arkadaşını gördü . Sizin bura da ne işiniz var diye sorgulasa da o an ona bakan gözler de hem kızgınlık hem de kırılma görüğü için sustu . Hep bir ağızdan sordukları soru ise Ayseli şaşkına uğrattı . Bizsiz nasıl evden kaçmayı düşünürsün lan ? Bu hikaye de geçen kisi ve kurumlar gercektir.