"Love under the rain" (ONE SHOT STORY)

Hayy.....Umuulan na naman. Kapag ganitong mga panahon, hindi ko alam kung matutuwa ako o malulungkot. Unti unti na namang bumabalik sa alaala ko ang mga nangyari sa akin sa nakalipas na taon.

*****

"im sorry jane Hi-hindi na kita mahal." dahil sa sinabi ni dave sa akin Halos matumba ako sa kinatatayuan ko Pero, ang pinakanakakainis, parang nakisabay pa ang langit sa pag-iyak ko.

Dahil sa nangyari, na natili lang ako sa aking kinatatayuan. Hayyss...Wala pa naman din akong dalang payong, pero hindi ko na pinansin yun dahil parang namamanhid na ang buong katawan ko, hindi ko na maramdaman ang patak ng ulan. Sabi nga nila diba, kung gusto mong umiyak, sa ilalim ka daw ng ulan para walang makakita sa mga luha mo.

habang naghihintay ako ng masasakyan, Basang basa na ako ng ulan pero wala akong pake. Nagulat nalang ako ng parang biglang natigil ang patak ng ulan. Nagulat ako dahil may nagpapayong na pala sa akin. Tinignan ko siya at isang lalaki ang nagpapayong sa akin. Kung hindi lang ako broken hearted ngayon, siguro kinikilig na ako. Iniwas ko ang tingin ko sa kanya at muling tumingin sa malayo.

"Ohh miss wag kang magpaulan. Baka magkasakit ka." haystt....Ang ayoko pa naman sa lahat yung may nangengealam sa akin kapag ganitong nag-eemote ako.
"oh ano bang paki mo? Pwede ba? Umalis ka na nga." Pagtataray ko sa kanya. Kaya ng magmahagip ako taxi agad ko yung pinara at sumakay na.

*************