❈Odadan çıkıp bir sandalyeye oturdu, düşünüyordu. Kim ona düzgünce bakabilirdi ki? Kim. Aklına öğretmen geldi, ona söyleyebilirdi. Lâkin bu çocuk bakma işi sonsuza dek olmalıydı. Bir kaç günlüğüne baksa bile, işi yüzünden daha sonrada şehir dışına çıkması gerekecekti. O zaman da zırt pırt ondan kardeşine bakmasını isteyemezdi. Genç adam gece düşünüp durdu, son çare olarak öğretmeni kendine âşık edip evlenecekti. Yakışıklı biriydi, ama yıllar öncesinde kardeşini sırf engelli diye bırakan annesini hatırlayınca, kadınların sevgisine inanmadı. Şimdi ise bir kadınla yakınlaşacak, ona kendini sevdirecek, evlenme teklifi edecek ve bir ömür onunla yaşayacaktı. Kardeşi için bunu kendine yapar mıydı? Daha fazlasını bile yapardı.All Rights Reserved
1 part