Onun ölümcüllüğü tatlılığında saklıydı.
Onun gözleri birer aynaydı, sana senin gibi davranırdı.
Onun kalbi yaralıydı, şakalarla sarılıydı.
O vücuduna giren kimyasallar kadar saftı.
Ve güçlü olması onu yeniden yaralayacaktı.
O Deyna Stark'tı, bir ölüm meleği.
Tony Stark'ın kız kardeşi,
Steve Rogers'ın kalbinin tek sahibi.
O bir Yenilmez'di,
Ve aşka yenilmek üzereydi...
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
"Aslında birbirimize benziyoruz." Bana döndü. "Öyle mi?" Kafamı aşağı yukarı salladım. "Sen 70 yıl boyunca uyumuş bir adamsın, bense 12 yıl boyunca uyanık kalmış bir kızım. İkimiz de zamanı alt etmişiz ve hep genç kalabilmişiz. Ayrıca ikimizin de vücudunu kimyasallar ele geçirmiş." Bana doğru uzandı ve saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdı. "İkimiz de bundan fazlası olduğumuzu biliyoruz." Gülümsedim. "Belki zengin, züppe Tony Stark'ın uyumayan, yemek yemeyen, eşyaları havalara uçurup insanların gözlerine felan hükmeden ucube kız kardeşi olmak hoşuma gidiyordur." O da sırıttı. "Bu durumda ben ne oluyorum. Süper kaslı, mavi taytlı ve komik kalkanlı 90'larındaki dede mi?" Gözlerim dudaklarından kalkıp masmavi gözlerinin uzantısında duran dudaklarımı farketti. "Steve," "Hm?" "Nereye baktığını anlamak için gözlerinle bağlantı kurmama gerek yok." Bana biraz daha yaklaştı. "Baksana ben bir ortak yan daha buldum." Dudağının yan tarafı kıvrıldı.
"Sanırım ikimiz de baktığımız noktaların birbirine kavuşmasını istiyoruz."
Rize'de başlayan, Ankara'ya ve İstanbul'a uzanan bir aşk hikayesi...
Barış Alper Yılmaz ve Yağmur Sönmez
Yağmur daha Barış'ı kimse tanımıyorken sırılsıklam aşık olmuştu ona. Kimseye söylemedi, içinde yaşadı bütün duygularını. Şimdi Barış herkesin gözünpn üzerinde olduğu bir futbolcu; Yağmur kariyer basamaklarını tırmanan genç bir avukat ve yüksek lisans öğrencisi. Rize'de olsalardı her şey daha kolay olurdu...