''Wiesz, Sakuya... to nie tak, że tego nie przewidziałam - w jakimś stopniu byłam nawet na to gotowa. Mimo wszystko w tamtej sekundzie dalej był to dla mnie wstrząs. Zresztą, dla kogo by nie był? Masz nogi jak z kamienia i nie możesz się ruszyć, coś cię uderza, powoli tracisz świadomość... ale stoisz tu. Ja tu stoję, oddycham, rozmawiam z tobą. Żyję, Sakuya, wytłumaczysz mi to?''
Gdy jedno życie się zaczyna, drugie się kończy. Jest to nieprzerwane koło życia. Jedni płaczą ze szczęścia nad narodzonym dzieckiem, drudzy płaczą z rozpaczy nad grobem martwego człowieka. Mimo, że Sakuya Watanuki doświadczył śmierci, Servamp Melancholii postanowił dać mu drugie życie. Nic jednak nie wytłumaczy tego, że najdroższa przyjaciółka Watanukiego, po śmiertelnym wypadku otworzyła oczy.