onu izlerken gudubet hocanın sesiyle kabus görmüş misali kalktım
-Alara kızım kalk şu soruyu çöz.
İçimden yine hüsran şarkisini geçirirken bütün hayatım film şeridi gibi geçti gözümden.
Hayata dair hatırladığım ilk andaydım.
Yine aynı evin bahçesinde eli yüzü toprak içinde kalmış ben ve karşımda onun ne kadar zaman geçerse geçsin çözemeyeceğim bakışları.
"Dönmüşsün."
İki yıl sonra karşımda onu böyle görmek her şey tamamlandı hissi vermişti.
Ya da her şey asıl şimdi yarımdı ve yeni başlıyordu.
"Döndüm."