Ona Koşmak, Onu Yazmak

Kim Jongin'in milli bir atlet olmak gibi bir hayali yoktu fakat koşarken rüzgarın saçlarını dağıtmasını ve terini soğutmasını seviyordu.. Bu özgürlüktü. Do KyungSoo hep oradaydı; koşu sahasının çevresinde, sınıfının kapısında, kantindeki masasının çaprazında ve eve dönüş yolunun biraz gerisinde ama mutlaka tramvay durağında oturduğu bankın biraz ilerisinde. Parmaklarının sıkıca sardığı kurşun kalem, küçük defterin üzerinde hızlıca oynardı bakışlarını kaçırdıktan hemen sonra. Yolları daha fazlasına kesiştiğinde yazmanın da onun özgürlüğü olduğunu keşfetti Jongin ve güzel kahve yaptığını, kendisinin aksine böceklerden korkmadığını, geceleri uyuyamayışında bir sıcak kucağa muhtaç olduğunu.

{ Tüm hakları Dedemin Radyosu'na aittir. }