[End] It's just ordinary love [Bartłomiej Lemański]

Laura straciła matkę w wieku czternastu lat i od urodzenia poważnie choruje. Mimo że życie dało jej w kość, to ona każdego dnia stara się patrzeć na świat przez różowe okulary, każdemu posyłając uśmiechy. Jest roztrzepana, a jej życiem rządzi jedna zasada: "Lepiej żałować, że się coś zrobiło niż żałować, że się nigdy nie spróbowało".
Kariera Bartka rozwija się szybko i wyjątkowo dobrze. Chłopak z przyjemnością i spokojem patrzy w przyszłość. Wszystko ma dokładnie obmyślone i zaplanowane, w jego kalendarzu nie ma miejsca na niespodzianki.
Jednak kiedy podczas meczu Politechniki spotyka wesołą brunetkę w kolorowym szaliku, jego poukładany świat wywraca się do góry nogami.
Teraz już nic nie przewidywalne.