ÖFKE

Hava güneşli, sokaklar ve parklar gülümseyen çocukların sesleri ile dolu. Kuş sesleri, yoldan geçen arabalar ve sürekli hareket halinde olan insanlar. Saçma değilmi? Bir yerlerde, aç ve halsiz, tek korkusu füzeler, patlama sesleri ve kurşunlar olan çocuklar, diğer tarafta, annesinden şeker isteyen ve şekerin onlar için zararlı olduğunu dinleyen çocuklar. Bir yanda ailesini sevdiklerini korumak için ölmek ve öldürmek zorunda olan insanlar, diğer yanda sudan sepeplerle kavga eden birbirlerini kıran, güçsüzlere karşı elindeki imkanları kullanarak, üstünlük sağlamaya çalışan basit insanlar. Ne kadar tutarsız ve umarsız bir hayat. Neden bu kadar çelişkili olmak zorunda. Neden bir tarafta birileri ağlamak zorunda iken, diğer tarafta birileri gülmek zorunda. Neden sürekli birilerine kendimizi sevdirmek zorundayız. Neden güven diye bir kelime hayatımızın merkezinde.Yapmamız gereken tek şey aslında, kafamızı yukarı kaldırıp, uçsuz bucaksız, mavi güzelliğin tadını çıkartmak değilmi! Sahi en son ne zaman, gökyüzüne güzelliğini görmek için baktınız!