Kaybolmuş umutlar, parçalanmış hayaller, gülümsemeyi bekleyen yüzler... Hangimiz istemezdik ki mükemmel bir hayat? Veya her gün mutlulukla uyanmayı? Gözlerimizden akan her bir hayal kırıklığı yerine bir çiçek gibi açan gülümseme yüzümüze... Parçalanmış hayallerden yeşeren küçük bir umut ve daha sonra yüzümüze çarpan gerçeklerle solan umutlar. Paramparça olan fakat daha sonra aşkla onarılan bir yürek. Sonunda bir avuç dolusu yalnızlık ve tutulmayı bekleyen bir el. Bir meltem rüzgarı gibi beynimize fısıldayan sorular, bir yumak gibi karmakarışık olan hisler.