Susmaya başladığım gün artık bir seyler yazıyordum, adı; şiir konulmuş.. Ben sessiz kaldım kalemim dillendi... O dillendikce ruhum dinlendi Insanlari izledim ve "mesele" ne anladım.. Kendimi dinledim ve "mesele" ne anladım.. "Mesele" anlaşılmak istenmemizdi .. "Mesele" anlaşılmamak istenmemizdi "Mesele" kazanmamız, "Mesele" kaybetmemizdi.. "Mesele" mesela ölecek olmamız ya da yaşıyor olmamızdı "Mesele" sevgilinin gidişiydi "Mesele" yarin yareni olmayışımızdı "Mesele" alçaklıktı "Mesele" yücelikti.. Aslında "mesela" sadece sevgiydi.. Varlığı ya da yokluğu Sevmek ya da sevmemekti.. Mesele benim okudugum cümlenin bende farklı sende farklı onda farkı oluşuydu... Hayatın tüm meselesi biraz kovalamak biraz kaçmaktı... Bu sevgi sacmak ya da sakınmaktı...All Rights Reserved