"Ağlama değmez" dedi
Öyle deyince kalbim daha da paramparça oldu daha çok, Ağlıyordum onun beni sevmeme , birlikte olamama ihtimalimize ağlıyordum. Lanet olsun ki 9. Sınıftan beri ,onu gördüğüm günden beri seviyordum göz yaşlarımı silerken hıçkırarak;
" Ben onun hikayesinde esas kız olamadım " dedim.
- Belkide sen ucuz hikayelerin kahramanı değilsindir. Dedi
Şahane ses tonuyla beni teselli etmesine şaşırdım ama ağlamama engel değildi söyledikleri ben değersiz bir çöpten farklı değildim sigarasından daha derin bir nefes çekti ve söndürüp attı ..
Bana yine yaklaştı ama bu sefer işi bana bırakmayıp beni sert bir şekilde öpmeye başladı, ellerimi yüzüne koydum sakallarında gezdiriyordum ,dudaklarımın acıdığını hissediyordum bende onuna alt dudağını emiyordum, kucağına çekti onun üstündeydim eteğimin açıldığına emindim ellerini bacaklarıma koydu yüzü kasılmıştı ellerini bacaklarımda gezdirmeye devam ediyordu eteğimin açılan taraflarını kapattı ve bir sefer daha ayrıldı benden hala kucağındaydım yüzü ellerimin arasındaydı ve
Fısıldayarak
" Dayanamıyorum" dedi
" Sana yanlış bişey yaparım diye kendimi tutamamaktan korkuyorum" dedi
Ne diyeceğimi bilemiyordum yanlış bişey yapmıştık ve ben yine kendimi anın büyüsüne kaptırmıştım yine çok ileriye gitmiş fakat kendini durdurmuştu
" Ben ben özür dilerim" dedim
"Beni tahrik ediyorsun" dedi
Gözlerime bakıyordu ki bakışları dudaklarıma kaymıştı
"Bu kadar masum olmasan şu an benim olabilirdin" dedi