Çok kalabalık insanlar arasında inandıramadığım tonlarca anı var hayatımda.Gerçekleştiremediğim.Benim olmayan bir insanla tek gittiğim denizler ona verirmiş gibi tuttuğum yeminler o söyler gibi dinlediğim sesler var.Başlamadan yarım kalmış sözlerim,utanarak sevmediğim sessizliğimsin.Ben senin hayatına giremeden kovuldum.Hiç bilmediğin bir yoldan yürüyorum şimdi,karanlıkta olsa korkmuyorum.Olmadığını bildiğim yerlerden seninle el ele geçiyorum ve hiç olmadığın bir yerde inan ölüyorum.Bir insanla hayalinizden bile utandınız mı hiç?Hata yaptım çünkü kaybolmuştum.Ve bu bir yangındı beni tam ortasına attılar.Utanıyorum,çok utanıyorum.Yaşayamadıklarıma tek bir göz göze gelme ihtimalimizi yok ettiğime.Özür dilerim.Bu bir ceza ve ömür boyumsun