Siyahın Umudu

Ruhuma onlarca kelebek sığdırmaya çalışmıştım. Saçmaydı bu yaptığım. Çünkü yaşamak istiyorsam, önce ruhumda saklı olan kelebekleri yok etmem gerekiyordu. Ruhum binlerce kez ölmüşken, bedenim hâlâ hayatla olan savaşını inatla sürdürüyordu. Bünyem mi kuvvetliydi, yoksa yaşamak için mi hayatla bu kadar uğraş veriyordu bilmiyorum Kendime; kendimi bildim bileli yabancıyım. Ruhum ölü, bedenim sağ. Oysa ruh ölünce beden de ölmüş olmuyor muydu?

Hikâyedeki şiirlerin tümü bana aittir. Çalınması, kopyalanması vb. Durumlarda gerekli işlemler başlatılacaktır!!