Ruhuma onlarca kelebek sığdırmaya çalışmıştım. Saçmaydı bu yaptığım. Çünkü yaşamak istiyorsam, önce ruhumda saklı olan kelebekleri yok etmem gerekiyordu. Ruhum binlerce kez ölmüşken, bedenim hâlâ hayatla olan savaşını inatla sürdürüyordu. Bünyem mi kuvvetliydi, yoksa yaşamak için mi hayatla bu kadar uğraş veriyordu bilmiyorum Kendime; kendimi bildim bileli yabancıyım. Ruhum ölü, bedenim sağ. Oysa ruh ölünce beden de ölmüş olmuyor muydu?
Hikâyedeki şiirlerin tümü bana aittir. Çalınması, kopyalanması vb. Durumlarda gerekli işlemler başlatılacaktır!!
Karan Haznedaroğlu. 27 yıldır her istediğini elde eden, sadece adıyla bile bütün kapıları açabilecek bir adam.
Şimdi her şeyden çok istediği bir şey vardı. Onu alarak buz tutmuş kalbinin en güzel köşesine saklamak, gülümsemesiyle çıkan güneşte ısınmak istiyordu.
Hale Seçkin.. onu 1 yıldır kanatlarının altında yaşatıyordu. Her ne kadar BERCESTE bunu bilmesede...
+18 içeriklidir. (sahneler/ argo kelime ve konuşmalar vardır.)