Objawy negatywne

Trzysta pięćdziesiąt pięć dni, dwanaście miesięcy, osiem tysięcy siedemset sześćdziesiąt godzin piekła, ale i nieba. Tak dużo czasu, aby zebrać w sobie odwagę i... popełnić samobójstwo.

Feme Morrison ma piętnaście lat. Pochodzi z pięknego państwa Saint Kitts i Nevis, otoczonym licznymi rafami koralowymi. Chodzi do drugiej gimnazjum w mieście Saint George Basseterre. Ma wspaniałą rodzinę. Młodszą siostrę Shenaę, starszego brata Craiga i kochających rodziców. Natomiast sama dziewczyna nie pasuje do tego świata, który został przedstawiony. Choruje na osteoporozę, anemię, cukrzycę oraz astmę. Do tego dochodzi jej psychika, która złapała jedno z najgorszych schorzeń... depresję.

Anthony Noir to osiemnastoletni chłopak, który przeprowadził się z Rochdale do Basseterre. Nie chcąc wzbudzać podejrzeń, podejmuje się pracy w szkole, jako nauczyciel sportu. Trafia na chorowitą dziewczynę, z mnóstwem problemów. Kilka tygodni później dostaje zlecenie, dotyczące właśnie jej...

'' - Kochasz mnie? - pytam, przygryzając wargę ze zdenerwowania i patrzę w te jego hipnotyzujące szaroniebieskie tęczówki, których wyraz wciąż jest dla mnie zagadką nie do rozwiązania. Czuję jego długie, silne palce zaciskające się na moich biodrach tak lekko, jakby bał się, że zaraz rozsypię się pod jego dotykiem. Nie odpowiada mi już dłuższy czas, zaczynam się denerwować. I wtedy słyszę głośne chrypnięcie, a zaraz po tym jego głęboki głos.
- Kocham. Ale i nienawidzę. - odpowiada, kładąc swoje czoło na moim, i delikatnie głaszcze jedną ręką moje wcięcie w talii, zataczając kółka i serduszka, na zmianę. Czuję zapach papierosów i perfum o nieznanej mi nazwie, ale jakże cudownej woni.
- Dlaczego mnie nienawidzisz? - pytam, podnosząc wzrok. Wpatrujemy się w siebie w ciszy, a on muska moje usta, a potem szepcze, cicho, ledwie słyszalnie.
- Bo przy tobie tracę kontrolę. ''