KARMAŞIK
  • Reads 42,096
  • Votes 1,342
  • Parts 44
  • Reads 42,096
  • Votes 1,342
  • Parts 44
Complete, First published Oct 06, 2017
Artık buraya kadardı! Aptal gibi peşinde dolanmayı bırakma zamanı gelmişti. Evet geç alınmış bir karardı fakat malum geç olsundu fakat güç olmasındı. Artık o karaktersizin yüzünü bile görmek istemiyordum. Hiç kimsenin benimle böyle oynamasına izin veremezdim. 

O aşk hikayelerindeki yakışıklı ukala çocuk olabilirdi ama ben o saf salak kız değildim.
All Rights Reserved
Sign up to add KARMAŞIK to your library and receive updates
or
#902tutku
Content Guidelines
You may also like
BENİMSİN! by damla_psbyk
19 parts Ongoing
-Yeter artık...yeter! Gecenin esir almış karanlık sokağında avazı çıktığı kadar bağırıyordu genç kız. Karşısındaki genç adam ise onun aksine çok sakin bir şekilde; -Kaç ,belkide bu son şansındır... Bunu o kadar sakin bir şekilde söylemişti ki fırtına öncesi sessizliğe benzetti genç kız,arkasına bakmadan koşmaya başladı dediği gibi ilk ve belkide son şansıydı. Ne kadar koştuğunu bilmese de ayakları artık yenilgiyi kabul etmiş gibi yavaşladı.Koşturmaları adımlara adımları ise yavaş yavaş yürümesine sebebiyet olmaya başlamıştı. Ne olursa olsun düşmemeliydi onun cehennemine. -Artık zaman doldu. Benden kaçamazsın ve bundan sonra emin ol buna bile cesaret edemeyeceksin! Adamın sert sesi tüm mahallede yankılanınca genç kız arkasına baktı. Gecenin karanlığında mahallede bulunan titreyen ışıkta bile gözlerindeki alevi görüyordu genç kız. Korkuyordu... -Çok bile bekledim... Bu güzelliğinden beni mahrum ettiğin için seni zor günler bekliyor küçüğüm. Artık ayakları dayanamadı ve kendini yere bıraktı... -Lütfen yalvarırım bırak beni...lütfen. Kızın yalvarışlarını duymuyordu genç adam. -Asla... Asla bırakmam seni. Genç adam son sözlerini söyledikten sonra yorgun olan küçük bedeni kucağına zorlanmadan aldı. Kucağındaki küçük bedene , eterli mendili burnuna tuttu ve bayılmasını bekledi. Bayılınca arabasına taşıdı ve son kez baygın olan küçüğünün kulağına fısıldayarak: -Seni asla bırakmam. Ne sen kaçabilirsin ne de ben seni bırakırım. Damla ve Ferman'ın aşkıydı bu... Zor da olsa bu onların hikayesiydi.
Siyah by Tardela
20 parts Complete
Sırtımı üşüten soğuklukla gözlerimi aralamaya çabaladım. Gözlerimi açtığımda perdenin uzayan hareketine takılı kaldı gözlerim. Açık olan pencereden soğukluk sızıyordu. Sırtımı yatağın başlığına yaslamış, gözlerimi zifiri karanlığa doğrultmuştum. Vakit girmemişti. Sanırım saat beş civarı. "Bismillah..." Ellerimi saçımdan geçirip gözlerimi kapattım. Omuzlarıma çöken ağırlıkla yumruklarımı sıktım. Göğüs kafesimden özgürlüğüne kavuşmak için çırpınan yüreğimin yanışı ile sertçe yutkundum. Vücudumu üşüten soğukluğa inat yüreğim yanıyordu. Burnumda gezinen ince sızıyla gözlerimi araladım. Yanaklarımdan süzülen yaşları aldanmayıp tekrar gözlerimi gökyüzüne çevirdim. Yanıyordum. Buluşma ne zaman Yâ Rabb? Ben sensiz geçirdiğim günlerde yanıyorum. Kulağıma gelen çıtırtı sesiyle irkildim. Pencerenin önünden süratle kısa bir beden geçmişti. Yerimden doğrulup pencereye yaklaştım. Başımı dışarı çıkardığımda kimseye görememiştim. "Kim var orda?" dedim sert çıkan sesimle. Özensizce yatağımdan kalkıp dış kapıya doğru ilerledim. Dışarı çıktığımda gözlerimi etrafta gezdirdim. Mahallede birkaç evin ışığı yanmaya başlamıştı. Hayal görme ihtimalini kafamda tartarken başımı iki yana salladım. Basit bir silüet değildi. Boyunun uzunluğunu tespit edecek kadar net görmüştüm. Aklıma gelenle duraksadım. Beni bilmeleri imkansız. Hırsız? Başımı iki yana sallayıp kısaca güldüm. Benim evime gelmeyecek kadar akıllı olmalı. Umursamadım. Bugün uykuyu fazla kaçırdım sanırım. Abdest alsam iyi olacak. Kendine gel Muhammed...
You may also like
Slide 1 of 10
AMOR cover
BANA AŞIK ÖL  cover
UYUZ cover
BENİMSİN! cover
RUHÎSES cover
Sevda Mecburi İstikamet  cover
Sığınak cover
MÜSTESNA cover
Beyefendi /yarı texting/  ~FİNAL~ cover
Siyah cover

AMOR

40 parts Ongoing

"Yine komşu olmak istiyorumdur belki" dedi. "Balkondan balkona konuşmak iyi geliyordur belki. Mahallede ki teyzelerin dedikodularını dinlemek istiyorumdur senden, yanına gelebilmek için araç kullanmak istemiyorumdur, yakınımda ol istiyorumdur" "Nefes al" diyene kadar nefesimi tuttuğumu fark etmemiştim. "Seninle konuşmaya başladıktan sonra sanki her şey yoluna girdi. Bir gün beni rahatsız ettin ve işler istemediğim kadar iyi gitmeye başladı. Sana Necla Hanım'ın evini alırken başımdan gitsin, bağırıp rahatsız etmesin diye alırken şuan tam tersi için alıyorum. İşlerime burnunu sokmana ve beni rahatsız etmene ihtiyacım varmış gibi...Kendim için yapıyorum, kaybettiğim huzuru bulmuşken yeniden kaybetmemek için." Daha dün gece 'Yanlış anlama' diye uyarıda bulunurken şuan bunları söylemesi kafa karıştırıcıydı. Ya da ben çok yanlış anlıyordum. "Anlamadım?" dedim belki daha açık olur diye. "Bence anlaşılmayacak bir şey yok" dedi. Elime uzanıp anahtarı avucuma bıraktı. Evden çıkmak üzereyken seslendim. "İyi bir oyuncu olduğunu unutmamalıyım değil mi?" "Sana hiç oynamadım."