Fragmenty z książki:
-Spierdalaj stary przydupasie!
-Ha ha ha-usłyszałam śmiech, wiec odwróciłam głowę by zobaczyć do kogo należy. To był ten brunet, ten na którego rano wpadłam.
-Łoooo kurwa! To znowu ty!-byłam bardziej niż zdziwiona tym, że akurat na niego trafiłam, a nie na jakiegoś żula.
-Tak ja-uśmiechnął się
-Śledzisz mnie?-dziwne byłoby jakbym tak po prostu się na niego natknęła
-Nie, no co ty...
-Czyli mnie śledzisz- skwitowałam
-Możliwe
-Mogę wiedzieć czemu?
-Bo jesteś moją przeznaczoną- Co to jest?
-Plis, jaśniej... Po takiej ilości drinków jakie dziś wypiłam nie rozumiem zagadek- wybełkotałam
-Lepiej dla mnie
-Czyli dla mnie nie
-Zależy
-To co, powiesz o co ci chodzi?
-Jesteś moim całym światem
-A ty moim nie-mężczyzna zawarczał, no sorry, ale znam go zaledwie pare godzin
-Co ty się w psa bawisz?
-Jestem wilkołakiem-głośniej zawarczał, uuuu groźnie
-A ja królewną Śnieżką, miło mi- patrzył na mnie zdziwiony
-I co, nie boisz się, że cie zjem?
-Nie, a czemu mam się bać? W końcu jest 1 w nocy, jesteśmy tu kompletnie sami, jest ciemno, a w dodatku tobie się oczy świecą na czerwono... Jak będziesz zamawiał następne takie soczewki to mi tez zamów, oddam ci za nie.
***
-Ja na twoim miejscu wymieniłabym siebie na bardziej wilkołaczy model
-Znowu zaczynasz?
-Będę ci to codziennie wypominać, aż w końcu stwierdzisz, że nic z tego nie będzie i przerwiesz tą zasraną wieź
-Dziwne, bo ja widzę naszą przyszłość z 3 dzieci
-Każda twoja wizja jest tak mało realna?
-Ta wydaje się być bardzo realna
-Tak, chyba jak ci kupie na urodziny simsy
•Wszelkie prawa zastrzeżone•
•Pytania o książkę proszę pisać bezpośrednio do autorki lub w komentarzu•
•W książce mogą występować wulgaryzmy, książka nie jest przeznaczona dla młodszych czytelników•
Kornelia - zwykła dziewczyna chodząca do trzeciej klasy liceum, dobrze się ucząc, potrafi zachować zimną krew.
Carlos - nauczyciel chemii, Alfa, przyszły wódz watahy Wilków Europy.
Kornelia jest zwykłą, dobrze się uczącą licealistką. Przeprowadza się do nowego miasta, gdzie w szkole poznaje Carlosa - nauczyciela chemii. Od pierwszego wejrzenia coś zaczyna do niego czuć, ale ona słucha rozumu, a nie serca, więc nie dopuszcza do siebie myśli „nauczyciel i licealistka", jednak wkoło niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy i tylko Carlos jest w stanie ją obronić i wszystko jej wytłumaczyć.
"- Daj mi swój numer telefonu - rzucił prosto z mostu, a ja miałam ochotę go walnąć.
- Co takiego? - otworzyłam szeroko oczy, a on wzruszył ramionami.
- Chcę twój numer telefonu.
- Dlaczego?
- Bo ja dałem ci swój.
- Ale ja nie chciałam.
- Trudno. Daj mi go.
- Nie.
- Dlaczego?
- Bo pana nie znam - cofnęłam się o krok. On coś knuł, czułam to całą sobą.
- To mnie poznasz.
- Nie dam panu mojego numeru telefonu - odpowiedziałam stanowczo.
- Jeżeli mi go nie dasz, to cię pocałuję - zagroził, a ja się zaśmiałam. Nie pocałuje przecież uczennicy!
- Blefuje pan.
- A chcesz się założyć? - uśmiechnął się uwodzicielko, a mi zrobiło się sucho w ustach."
Kornelia z pozoru jest zwykłą licealistką, ale czy na pewno taką zwykłą? Wizje, przeszłość i przyszłość - to jeden z najpotężniejszych darów.
3 część powieści o wilkołakach Wooder (1. Wampir i wilkołak 2. Wojownik Alfa).