Gecenin Sen Tonu

Bir kız vardı. Mutluydu. Çünki abisi yanındaydı.
Bir kız var. Mutsuz. Çünki kimsesi yok.
Bir kız var. Mutlu olacak. Çünki artık o var.

Hayatda güvendiği tek adamın- abisinin- yangında ölmesiyle yıkılmıştı Leyla. Mutsuzdu, kırgındı, kimsesizdi, yalnızdı. Düşmüştü genç kız. Babası elini ona uzattı. Ama tutup kaldırmak yerine bir kere de kendisi itti onu kimsesizler uçurumundan. Boşluktaydı şimdi. Her şey bitti demişti kendi kendine. Ta ki o ana kadar. Biri yakaladı kolundan. Çekti çıkardı onu bu sonsuz uçurumdan. Ellerini tuttu ve derin-derin baktı aşık olunası gözlerine.

"Neden bana yardım ediyorsun?" sordu Leyla. "Çünki emanetsin bana" dedi genç adam. "Kimin emanetiyim?" "Değer verdiyim birinin emaneti".

"Bir gülüşü var, yemin ediyorum kelebek görse ömrü uzar".

"Leyla olmam için Mecnun gerek".
"Mecnun ettin beni be Leylam".

"Bazen konşurken onu izliyorum. Sonra bir bakıyorum o susmuş, ben hâlâ izliyorum".

Leyla ve Baratın aşık olunası hikayesine hepiniz davetlisiniz.