En yakınınızı kaybettiniz ama öyle anne ya da baba değil . Arkadaş . Hatta ilerisi . Ondan sonra gelen bir yaşam mücadelesi ya da kabulleniş . Belki de alışma ... Geçmiş sürekli sizi takipte . Bırakmıyor . Unutulmuyor . Atlatılmıyor . Karşımızda , beklemediğimiz bir anda çıkıp afallatıyor . Bu geçmişle hayatın mücadelesi ya da hepsi yalan tek gerçek ölüm . Giden bedenlerin arkasında bırakılan insanlar. Belki gerçekler budur! Peki diğer ihtimale bakalım. Ya tüm yaşanılanlar sadece zihnin bir kurgusuysa?