Nefes al ve ver. Derin, içten, ciğerden gelen hırıltısız ses. Gözlerime sığan ağaçlara baktım. Hafif seyrek, ortadaki boşluğu sarmışlardı. Türünü bilmediğim çamlar, eskiden çıkma isteğimi tetikler, kabuklu kırılgan gövdelerine dokunmak küçük çaplı nefesimi keserdi. Düz zeminden çukurlara indikçe sığlaşan çalılar, dipdibe ağaç topluluklarının beni birinden korurcasına sarmalaması.. Güven verirdi. Korkunç istek. Ama hiç bir zaman, ama geldiğim bu piknik alanından hiçbir zaman uzaklaşmadım, ağaçlara dokunmadım.
Ta ki ..
O'na kadar ..
Kalbin kana bulanmış ellerin çokmu?
Kardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır.
Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.