"Arkanı dön." dedi, döndüm ve gözleri gözlerime saplandı. Hayallerimde bile birlikte olamadığım o vardı, ben vardım, birbirine kilitlenmiş göz bebekleri vardı. Ve o müzik, bitmesin diye hemen başa sardığım... Akrebin ağır, yelkovanın ise işinin acele olduğu o anın hiç bitmemesini istedim. Zaman bizim için durmalıydı ve zaman bizim için limana zincir vurmuştu. Kendisinin bile kıramayacağı bir zincirdi bu. Ve işte o müzik..,
Gözlerinde, aklında aşkı resmedebilirsin. Birbirimizden ayrı düşmüş olsak bile, gizleniyor olsak bile aşk sensin.
"Sen nasıl...geldin buraya?" sesim titriyordu. Gözyaşlarımı tutan tek şey ise adhezyon kuvvetiydi.
Rüzgârın alıp götürdüğü bu özlem, umarım hislerimide alıp sana götürür. Aşk "an" dır... Gittiğin o gün, o an...Unutamıyorum. Sürekli aklıma geliyor.
'' "Kalbimdeki tozlar" diye bir Çin deyişi vardır, bilir misin? Seni o kadar özlüyorum ki kalbimi tozlar kapladı manasına geliyor. Gece... Yoksa, ben seni özledim mi?''
Ve akreple yelkovana dolanıp onların hareket etmemesini sağlayan o şarkı,
Aşk "an" dır. Gittiğin o gün, o an...