Yer; Almanya
Tarih; 12.02.2020
"Düşünme bunları Misi, düşünme bunları Misi, düşünme..."
Dudaklarımdan dökülen telkin, ne bedenimi ne de ruhumu sakinleştirebilmişti.
Bu ölümü bu kadar uzatmanın anlamı yoktu. Gökyüzüne bir adım atıp, cesedimin uçmasına izin verecektim.
Uçacaktım; yaralı kanatlarım, durmadan akan gözyaşlarım ile birlikte...
Uçmak en büyük hayalimken bu hayalimin ölümüme birkaç saniye kala gerçekleşecek olması üzüyordu beni...Gözyaşlarım bu kezde hayalimin bana ölümü getiriyor olmasına akarken, hıçkırıklarım arasından derin bir nefes almıştım.
Uzatmanın anlamı yoktu, bakışlarım gökyüzünde iken sağ ayağımı boşluğa atmış, bir kuş misali cesedimin gökyüzünde hareket etmesine izin vermiştim.
Bir hayalim gerçekleşirken, milyonlarca hayalim ölüyordu, ben ölüyordum.
Geçmiş yıllarda yaşanan bir kaza sonucu bir aile parçalanmış, içlerinden bazıları vefat ederken bazıları da hasarlarla kazayı atlatmıştır. Fakat tek sorun, ailenin ebeveynlerin vefat etmesi ile tüm kardeşler farklı farklı yetimhanelere verilmiştir.
Şimdi ise, tüm kardeşlerin yeniden birleşme zamanıdır...
"Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir."
• • •
Yazın eğlence amaçlı yazılmıştır.
Yazım kurallarına özellikle dikkat edilir.
Bölüm içerisinde diğer karakterlerinde (genelde kardeşler) ağzından yazılmıştır.
#mazi = 1. Sıradayız 13/08/24
#ailebağı = 1. Sıradayız 03/10/24
#erkekversiyon = 4. Sıradayız 20/08/24
#kaza = 6. Sıradayız 02/10/24
#gerçekler = 6. Sıradayız 31/08/24
#mutluluk = 1. Sıradayız 09/10/24
#abi = 5. Sıradayız 29/09/24
#abla = 2. Sıradayız 14/10/24
#hayal = 2. Sıradayız 30/10/24
#gençkızedebiyatı = 2. Sıradayız 02/10/24
#aile = 2. Sıradayız 03/10/24
#mafya = 1. Sıradayız 05/10/24
#mizah = 1. Sıradayız 09/10/24