İmkansız Aşk

BASLİK BURADAN.COK OZUR DİLERİM. Okuldan çıkıb eve geldim.Eve girince annemin sesini duydum.Üstümü deyişmeden annemin yanina gitdim.Annem yemek yapiyordu.Ne oldugunu sordum.Annem bana "üzerini degistir,akşam misafirimiz var"dedi.Hiç bir şey demeden mutfakdan çikdim.Bir pantolon birde ust giyip cikdim.Annemin yanina gitdim veyardim edecekken dedi"hayir dur ben yaparim sen git makyaj yap,saçını düzelt.ben yaparim"dedi.Ben ne yapmak oldugu anlamadim.Anneme ne oldugunu soyledim.annem"seni istemeye gelecekler"dedi.Ben donarak kaldim.Annem "artik çoçuk diyilsin senin 23 yaşın var,seni Barana istiycekler!!"dedi.Bir anlık susdum.Cunki benim sevdiyim vardi,ismi Barış idi."Anne hayir,lütfen soyle gelmesinler nolur."Anne ben onla çoçukken biz bir büyüdük."dedim.aglamaya başladim.annem"git elbise giy makyajinida yap!"dedi.amma ben giymedim.akşam oldu.geldiler.odadan çikdim.gözlerim kizarmişdi.ve brn bir kenarda oturdum.yureğim ağzima gelmişdi.ve beni ona verdiler.Peki ya Barış nerdeydi?.Hapisdeydi.Çıkmagina 1 ay kalmışdı.ben onu bekliyordum.
BARIŞ.
Hapisden çıkmağıma az kaldı.Sabırsızlaniyordum.Cunki Aslıni görücekdim.
1AY SONRA
evet bu gun çıkıyordum.Amma Aslı gelmemişdi.Şaşırdım.Bir saga bakdim bir sola.yokdu.Unutmuşdur-dedim.ve supriz yapmak için hediye aldim.Ve kapilarina gitdim.zili çaldım.Annesi açdı.Barış-"Merhaba efendim nasilsiniz?Aslı evdemi?dedim.Annesi bana "evde diyil o artık naşanlı"dedi."hoşçakalın" dedim.ne oluyor acaba" diye duşundum.Beynim yanmışdı resmen.Aslını aradım.açmadım.sonra sahile gitdim.Aslını arkadaşlarıyla gördum.Cagirdim.Dönmedi.sonunda döndu.beni gordu.Gozleri dolmuşdu.Aglamaya basladı.bana yakinlasdı ve dedi "Ba-Barış."dedi.sanki ruh görmuş gibiydi.Aglayarak uzaklaşdı