Mavi

Gözlerini gökyüzüne çevirdi küçük kız, gözleri kadar mavi olan gökyüzüne...
Hiç böylesine güzel görmemişti sanki gökyüzünü.
Orada bir yerlerde beklediğini biliyordu. Onu bekliyordu. Bir gün gelip onun olacaktı.
Uzansa dokunacak, dokunsa tutabilecek gibi hissetti. Küçük, masum ellerini kaldırdı göğe ve sesi çıktığı kadar haykırdı acımasız dünyaya: "Bekleyeceğim. Oradasın, bana bakıyorsun. Biliyorum!"