Sevdim işte ötesi yok

Ben seni kocaman bir yürekle sevdim gözlerim değil yüreğim di seni gören. Sen damarlarım daki kana karışıp geldin.Oturdun yüreğime bir başka olamazdın.Sen benim en değerli yerimde olmalıydın,orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek ilk kez kabullendi bu kadar kolay seni. Her hangi bir konuk değildin artık bu yüzden ne arama faslı vardı,nede bir uğurlama. O yüreğin gerçek sahibiydim. Şimdi son bahar kışa giriyoruzya ben dört mevsim baharı yaşadım seninle çiçek çiçek açtın yüreğimde gök kuşağı zayıf kaldı senin renginlilerinde karşısında. Taze bir yaprak gibi yeşildin,açelyaydın dembirleriyle üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün kırmızıydın bir ateş givi ve maviydin en çok bu renkle ıslanmayı sevdim seni denize bir kumdun denizi sensiz seni denizsiz düşünemedim. Seni severken dünyayı da sevdim ben insanları da kendime bile dar gelirken içime de herkeze yer olan hayatın sahibiydim ben.
En kızgın en tehammüzsüz olduğum anlarda bile seni düşünmek yetti bana. İçim deki sevinç yüzüme yansıdı güldüm beni güldüren senim sevgindi ve ben kaygısız içten gülüşü ne demek olduğunu nasıl güzel bişey olduğunu anladım seninle. Herşeye rahmen sevdim seni güçlüydüm ve aşamayacağım hiç bir ülkeye kafa tutabilirdim elimden tuttuğunda atlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan herşeyi yok edebilirdim. Sana ulaşmaya engelleyecek herşeyi erirtirdim,kül ederdim. Sana ulaştığım daysa sakin bir göle dönüşürdüm ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Her halin çekti beni duruşunu,uyumanı,gülmeni,kızmanı,şaşkınlığını,saflığını,çocukluğunu sevdim seni ve o doyumsuz sevdanı uçarı sevdanı anlatacak bulamadığım çoğu zaman sığmadığın cümlelerle ve hiç bir cümleye tarif edecek kadar derin olmadığını seni severken yorulmadım