Daha önce hayal gücü adında bir hikaye yayınlıyordum ama o hikayeyi yıl geçtikçe ve düzelterek tekrar tekrar okuyunca bir utanma geldi bana. Öncelikle o hikayenin inove edilmiş hali ilki ile kıyaslanamayacak seviyede her ne kadar karakterin okuyucu ile arasındaki sınır çizgisi kalınlaşmış olsa da ve her ne kadar karakterleri gerçek hayatta görecek olsanız linç girişiminde bulunacağınız seviyeye gelmiş olsada şu anki hali cidden daha sürükleyici ve mantıklı. Hayal Gücü (Ve herşeyin başladığı gün...) adlı hikayem dediğim gibi bir prototipti ve başlığı hikayeden bağımsız olan, çocukça ve gereksizce uzun bir haldeydi. Tema çok daha ağırlaştırıldı karakterler halktan biri olma özelliğinden uzaklaştırıldı ve olaya bakış açıları genişletildi ama olay örgüsü çok bir değişime uğramadı. Bir farktan bahsedecek olursak eğer; Hikaye ilk olarak sonuç,giriş ve gelişme olarak değişti denilebilir. Yani hikaye bir flashback tan ibaret ve flashback lerde de gelecekten kesitler bulunmakta. Ayrıca anakarakterin gereksiz bir şekilde salak olduğunu farkettim. Genel olarak ortalamanın üstünde bir zeka belirtisi göstermesine rağmen oldukça yersiz bir mizah anlayışı vardı. İsmi başlı başına ciddiyetsizdi, işte bu yüzden buna format atmam gerektiğine karar verdim. Binaları yıkıp yeniden yapacaktım, bir temel atacaktım.Bu fikir her ne kadar yorucu gözüksede yapılması gereken doğru şeyin bu olduğuna inandım. Hikayenin prototipinde kendi felsefi ve dini görüşümü tüm karakterlerde ağır bir şekilde hissettim bu yanlış birşeydi. Herşey aynı kişinin kaleminden çıkmış olabilir ama tüm herkes aynı şeyi mantıklı bulursa tartışma ortamı oluşmaz, yani gelişme ortamı oluşmaz. Ayrıca hikayenin altyapısı da çok zayıftı ve bazen hikayede kendimi kullandığım bir kelimeyi açıklarken buluyordum. Bu iki anlama geliyordu ya okuyucunun bilgi birikimiВсе права защищены
Daha önce hayal gücü adında bir hikaye yayınlıyordum ama o hikayeyi yıl geçtikçe ve düzelterek tekrar tekrar okuyunca bir utanma geldi bana. Öncelikle o hikayenin inove edilmiş hali ilki ile kıyaslanamayacak seviyede her ne kadar karakterin okuyucu ile arasındaki sınır çizgisi kalınlaşmış olsa da ve her ne kadar karakterleri gerçek hayatta görecek olsanız linç girişiminde bulunacağınız seviyeye gelmiş olsada şu anki hali cidden daha sürükleyici ve mantıklı. Hayal Gücü (Ve herşeyin başladığı gün...) adlı hikayem dediğim gibi bir prototipti ve başlığı hikayeden bağımsız olan, çocukça ve gereksizce uzun bir haldeydi. Tema çok daha ağırlaştırıldı karakterler halktan biri olma özelliğinden uzaklaştırıldı ve olaya bakış açıları genişletildi ama olay örgüsü çok bir değişime uğramadı. Bir farktan bahsedecek olursak eğer; Hikaye ilk olarak sonuç,giriş ve gelişme olarak değişti denilebilir. Yani hikaye bir flashback tan ibaret ve flashback lerde de gelecekten kesitler bulunmakta. Ayrıca anakarakterin gereksiz bir şekilde salak olduğunu farkettim. Genel olarak ortalamanın üstünde bir zeka belirtisi göstermesine rağmen oldukça yersiz bir mizah anlayışı vardı. İsmi başlı başına ciddiyetsizdi, işte bu yüzden buna format atmam gerektiğine karar verdim. Binaları yıkıp yeniden yapacaktım, bir temel atacaktım.Bu fikir her ne kadar yorucu gözüksede yapılması gereken doğru şeyin bu olduğuna inandım. Hikayenin prototipinde kendi felsefi ve dini görüşümü tüm karakterlerde ağır bir şekilde hissettim bu yanlış birşeydi. Herşey aynı kişinin kaleminden çıkmış olabilir ama tüm herkes aynı şeyi mantıklı bulursa tartışma ortamı oluşmaz, yani gelişme ortamı oluşmaz. Ayrıca hikayenin altyapısı da çok zayıftı ve bazen hikayede kendimi kullandığım bir kelimeyi açıklarken buluyordum. Bu iki anlama geliyordu ya okuyucunun bilgi birikimi
7 parts