EFULİM

"Hanımefendi insanlar özür diledi işte uzatmayın sizde".

Birden bire karşısına dikilen uzun boylu adamla bakışlarını mavi gözlere çeviren kız her kadının etkileneceği yüze bakarken bir yandan da büyük ihtimalle hayatında gördüğü en karizmatik adama baktı.

"Affedersiniz de siz kim oluyorsunuz da bana bu şekilde konuşabiliyorsunuz beyefendi?".

"Sizin sergilediğiniz bu tiyatrodan rahatsız olan biri olarak konuşuyorum".

"Bana bakın siz benim kim olduğumu biliyormusunuz benimle nasıl bu şekilde konuşabiliyorsun sen?".

Karşısında ayaklarını yere vurarak konuşan kadının yanına yaklaşan Demir Aslankara mavi gözlerini kadına belirterek dalga geçere gibi"Siz kendini beğenmiş geveze beyni gelişmemiş küçük bir kızsınız ha bu arada dikkatinizi çekerim ben saygı çerçevesinden çıkmadan konuşuyorum".

Karşısındaki iki alev topuna bakan adam tam ağızını açıp konuşacağı sırada kendisine çevrilen ateş saçan gözleri görmesiyle susup önüne bakması bir olmuştu.

Elinde tutuğu pahalı çantasıyla birlikte bir iki adımla mavi gözlü adamın dibinde biten kız öfkeden koyulaşmış yeşil gözlerini iyice açarak.

"Sen az önce bana gerizekalı mı dedin?".

Elerini ceplerine sokan adam alaylı bir şekilde gülümseyip.

"Bak demek ki beynin çalışıyormuş afferin sana".