Aralık ayı'nın 16'sı bütün her yer kırmızıya boyanmış bir halde, hava soğuk ve üstümde sadece yırtık bir kumaş parçası var vücudum buz tutmak üzere..... gözlerim loş ışığa alışmışken ameliyat masasına sıkıca bağlanmış bileklerimi kurtarmak için can çekişirkişiyorum bir yandan da yanımdaki masada yatan kardeşime bakıyorum. baygın gözleri tabana sabitlenmiş bir şekilde deli gibi sürekli gülüyor, "Her şey düzelecek....Herşey düzelecek"