Bir hikaye değil benimki serzeniş içten içe çığlığımı burdan haykırmak.. Belki herkes kadar belki bi o kadar fazla sitemim.. Heryanımı saran imtihanların bataklığında çırpındıkça batmak kaderse şayet ben bu kadere teslimim, yok eğer çırpınmak yaşamaya kadere kafa tutmaksa o halde mecalim yok çırpınmaya.. yoruldum.. Bitkin bir yorgunluk bitmek bilmeyen bir imtihan.. Ahsen-i takvim olarak geldiğimiz bu hayata Esfel-i safilin olarak doğrudan yada dolaylı devam ediyoruz.. Bağıra çağıra yaşıyoruz bu hayatı işimize geldiği kısımda şükrederek işimize gelmeyen kısımda sayıp söverek hakkımız olan yada olmayan herşeyden hak talep ederek, çünkü biz İNSAN olarak daima haklıyız.. Haksız olan kim mi? Bu Yaratıcı, düzen, sistem, döngü vs. ama asla biz haksız değiliz.. Bazen kelimlerin canını yaka yaka yazmak istiyorum.. Onlar kanarsa belki hırsım kinim öfkem nefretim adaletsiz olduğuna inandığım herşeyden ötürü içim bir nebze soğuyabilir.. Kelimelerimi cümlelerimi asmak istiyorum.. Eğer onları asarsam belki adalet vuku bulur düzensizliğe bir düzen bir intizam gelir.. Kendi adaletimi kendim sağlamalıyım ve gücüm sadece kendi saltanatım kelimelerimde hüküm sürüyor.. Beni yazdıklarımdan değil yazamadıklarımdan tanıyın ve anlayın.. Anlaşılmaya birileri tarafından farkedilmeye birileriyle aynı kaderi yaşıyor olmanın sevinci ve hüznünü bir arada yaşamaya ihtiyacım var..All Rights Reserved
1 part