Ο γιος του πατριού μου

"Και έτσι και τολμήσεις να το σκάσεις, θα γίνει χαμός!", ούρλιαξε με τις φλέβες στον λαιμό του να είναι έτοιμες να εκραγούν. Θα έπρεπε, σίγουρα, να είχα τρομοκρατηθεί, αλλά είμαι πολύ πιο κακομαθημένη από όσο νομίζει.

"Εάν η μάνα μου μάθει για όλα όσα γίνονται εδώ μέσα, αυτό το... Χαμός, θα αφορά κάποιον άλλον, ξέρεις!", η ειρωνεία ξεχείλιζε από τις λέξεις μου και η ευχαρίστηση μου αυξανόταν που νευριαζε περισσότερο.

"Με απειλείς?", σήκωσε το φρύδι του.

"Απλά σε προειδοποιώ!", πήρα το βλέμμα πενηνταχρονου στο καζίνο.

"Ερμή... Άντε γαμήσου!", πέταξα τελείως ασυναίσθητα αντικρίζοντας το ειρωνικό ύφος του.

Ώπα, κάτσε... Τι είπα μόλις?
Οι παλμοί μου εκτοξεύτηκαν σε αφύσικα επίπεδα, όταν η φιγούρα του με πλησίασε.

"Σου απαγόρευσα να βρίζεις!", κούνια που σε κούναγε, ανόητε!

"Σου απαγόρευσα να με αγγίζεις!", έκανα ένα βήμα πίσω, μπας και ξεκολλήσουν οι καλογυμνασμένοι κοιλιακοί του από την πατσοκοίλα του θείου Τάκη, που είχα για κοιλιά, αλλά ένας τοίχος μου έκανε την τιμή.