Her şeyden kaçıyordu oysa ki,
Aklında dönüp duran kirli anılardan, cevabını bulamadığı sorulardan ve geçmişinden. İçindeki fırtınada savrulup duruyordu, yaprak gibi.
O bir çiçek kadar güzel, ölüm kadar tehlikeliydi.
Bir cennetti düşünü kurduğum, Bir cehenneme verildiğimde.
Düğün gecesi vurulan kocamın yerine kardeşine verildiğimde başladı benim kıyametim.
Boran Safir, cennetime cehennem gibi sarıldı.