"450." "Ik geef je 400." "450." "Oke 450." "Nee 500." "Wat! je zei 450." "500." "Pff hier 500." Dunya telt het geld en als ze de 500 heeft getelt gooit ze het zakje de auto in en loopt richting der eigen auto. "Op naar de volgende boizan dan maar." Dit is het leven van Dunya. Ze is totaal niet zoals de meeste Marokkaanse meisjes deze tijd. Oke ze houd wel van make up, ziet der altijd on fleek uit maar ze gaat niet om met meisjes en houd zich niet bezig met "liefde" of wat dat dan ook mag zijn. "Geld. Dat is liefde. De geur van geld is beter dan de geur van liefde. Wat moet een jongen jou geven? Kusjes en knuffels? En een heleboel hoofdpijn. Nou geen behoefte aan. Ik wil geld zien. Alleen maar geld." Dunya Loukili. 19 jaar. En dit is haar verhaal.