Eftelya zamanın geldiğini anlamıştı. Hala mutfaktan çıkmaya yüzü yoktu. Tamam yakışıklıydı , iyiydi , güzeldi de daha aralarında bi şey yok ki(!) Herkesi o kafaladı diye düşündü Eftelya. O düşünürken kapı sesini duydu ama dönüp bakmadı çok büyük ihtimal annesiydi. Kahveleri yap diyecekti. Ama Dağıstan'ın dibinde bitmesiyle annesinin olmadığını anlamıştı. Eftelya düşünürken Dağıstan düşüncelerini böldü. " Gelin hanım ne zaman içeriye geleceksin?" Eftelya Dağıstan'a pişkin pişkin konuşunca sinirlendi ama belli etmemeye çalıştı. "Hayır ben anlamıyorum sen ne zaman beni tanıdın da biz evlenme durumuna geldik? Hayır sen beni karın olarak istiyor musun ki de bakayım bana . " Dağıstan tebessüm etti. Sonra Eftelya'yı mora dönüştürecek cevabı verdi arkasını döndürerek. "Güzelim ben değil ama alt kısımlarım sana anlatır seni isteyip istemediğimi." Eftelya o an ne diyeceğini bilemedi. Çünkü poposundaki baskı -ki ciddi ciddi bi baskı vardı- konuşmasını engelliyordu. Onu bu kadar etkilediğini düşünmemişti. Daha doğrusu onun hareketleri onu myle düşündürmüştü.All Rights Reserved