"Ah bayım, gelecek karanlık ve hiç gelmeyecek gibi..."
Kanatsız bir melek uçuyor gökyüzünde. Zihnim, kanatlarının üstünde. Bin bir yere çarpıp, yaralanmış zihnim; acı kusuyor kat edilen yollara. Oysa olduğumuz yerde mutlu olabilirdik. Ya da mutluluğu getirebilirdik, katran karası yollarımıza. Lakin başta anlamalıydım; Ölü biri hissedemezdi ki.
Hisler kaybolurdu zamanla. Duygular çöp olur, insanlık yok olurdu. Herkes gider ama, sen kal bu gece...
"Ah kadın, zihnimde salıncaklar, intihar ipi gibi..."
01.29.2018