Utrata Nadzieji || Wspaniałe stulecie: Sułtanka Elisa

Jesteś wśród rodziny. Szanujesz ich, kochasz, dbasz o ich bezpieczeństwo. Dajesz im całe swoje serce. Jednak co jeśli ty jesteś dla nich nikim? Co wtedy robisz ? Tupiesz nóżką i krzyczysz jak dziecko?

Nie. Zastanawiasz się co zrobiłaś źle. Co sprawiło że się od ciebie odwrócili. Jakimi czynami doprowadziłaś do tego stanu.

Czasami jest tak że niczego nie umiesz znaleźć. Twoi bliscy nie widzą tego jak się szamoczesz w swoim bólu. A może widzą?

Wiem że to widzą. Wiem też że sprawia im to przyjemność. Mimo bycia sułtanką jestem samotna, opuszczona, niechciana, zbędna.

"Anioł u nieba bram"- to znaczenie mojego imienia. Ale ja jestem co najwyżej wyrzutkiem, czarną owcą w rodzinie. Lecz nie mogę się poddać. Dla mojego brata Mustafy. Nie mogę go zostawić z jego żądną władzy matką i naszą despotyczną babką- Sułtanką Safiye. Odejdę tylko wtedy, gdy będę miała pewność że nie grozi mu niebezpieczeństwo ze strony Sułtana i Sułtanki Babki.

Ja, Elisa, córka greckiej piękności Delin i wielkiego Sułtana Mehmeda Chana, siostra Sułtana Ahmeda, Księcia Mustafy i Sułtanki Dilruby przysięgam na krew mojej matki że nie ugnę przed nikim kolan!