Platoniğin Günlüğü (Sevgili Dostum)

Sevgili Dostum, Sevmek hep insanı üzer diyoruz. Arada bir üzdüğü olmuyor mu? Oluyor. Ama ben seni sevmeyi seviyorum. Seni sevmesem uyumadan önce ne hayal ederdim? Birini hiç uzun bir süre boyunca sevdin mi sevgili günlük? Hiç konuşmadan, sadece izleyerek. Gözlerinle sanki kalbinin içine kadar dalarak. Özellikle imkansız olduğunu bildiğin bir sevgili. Her saniye içindeki o cesaretin sana "Git konuş!" diyen sözlerini yok eden özgüvensizliğin belki de bir yılda değişçeğini bilmiyorsun daha. Önce her şeyden bir nefret duygusu. Depresyon. "Neden?" sorusuyla en sevdiğim oyunu oynamak : Kendinde kusur bul oyunu önce seni diyetlere savuracak sonra durmadan kendine başkaları için değil kendim için diyerek kandırmaya başlayacağım. Aslında her şey onunla ilgiliydi. Konuşma tarzımı, giyinişimi değiştireceğim. O farketmese de ben değişeceğim. Sonra zaman geçecek arkadaşların seni şoka uğratan şeyler söyleyecekler. Sen biraz daha zayıflamış olacaksın. Bugün bile yeterli değil diye düşünüyorsun. Bir dönem de kendini ona sevmediğine inandırmaya çalışıyorsun. Sonra bir bakmışsın bir yıl geçmiş. Ve sen hala ama hala seviyorsun. Ona her bir adım attığımda ondan her bir adım uzaklaşıyorum. Her bir adımda uzaklaşıyorduk. Bizler sevgili günlük, birine her şeyini adamışlar belki de artık mutlu sona ulaşmalıyız.