Requiem to the angel of music

"Gusto ko sana...
Kung pwede, lang gusto ko sana..."
"Nakakakaba, napakaraming tao ang nakatingin sa entablado kung saan ako nakatayo."
"Siya kaya? Kinakabahan kaya si Edward? Kahit ilang pulgada lamang ang layo ko mula sa kanya ay hindi ko mabasa ang kanyang nararamdaman sa mga sandaling ito. Bukod sa ikinukubli ng pilak na maskara ang kalahati ng kanyang mukha, walang emosyon ang nakalantad na bahagi. [...] Ngayon ang unang pagtatanghal ni Edward na hindi bilang isang contestant kung hindi isang professional artist. "
"Maayos na natapos ang recital ni Edward. Malayo na nga ang narating niya sa pagtugtog ng piano, at lalo siyang gumagaling sa bawat pagtatanghal. Tumayo siya mula sa kinauupuan at humarap sa mga manonood. Bukod sa talento niya ay nakadaragdag sa angking karisma ni Edward ang silver mask na suot niya, iyon ay isa rin sa dahilan kung bakit siya nakilala. Nagbibigay iyon ng misteyosong aura sa kanya at nagsisilbing identity o trademark, marami siyang naging tagahanga dahil doon.
Subalit alam ko ang nasa likod ng pilak na maskara...
Bago iangat ni Edward ang kanyang mukha galing sa pagkakayuko ay isang tunog ng nalaglag na bagay ang aking narinig, tumama iyon sa sahig ng entablado at gumawa ng echo sa paligid. Huli na ang lahat ng mapansin iyon ni Edward, naiangat na niya ang kanyang mukha bago napagtantong nahulog sa sahig ang kanyang maskara. Tumambad sa mga tao ang lihim ni Edward, ang kabuuan ng kanyang itsura.
Napuno ng sigawan ang loob ng theatre house..."