Şıp. Sessizlik... Şıp. Sessizlik... Şıp. Sesin her yankılanışında yükselen gerilimi hissediyordu kız. Göğsünün sıkışıyormuş gibi olması bu yüzdendi belki de. Aldırmamak için çaba sarf etmesi yeterli gelmiyordu. Aniden ayağa kalktı ve okuma kitabı büyüklüğündeki pencereye ilerledi. Elini parmaklıklara değdirirken soğuk havanın yüzünü yalayıp geçmesini hissetti. Ay ışığının üzerine düştüğü ormana bakarken iç geçirdi. Dışarıyı çok özlemişti. Gözlerini kapattı ve kafasını duvara yasladı. Acaba o şimdi neredeydi? İnatçılık edip onu arıyor muydu, yoksa sözünü dinleyip uzaklaşmış mıydı? Hangisinin daha iyi olduğuna karar veremedi kız. Ama içinde bir yerlerde biliyordu ki onu yine görecekti. O gün gelene kadar hayatta kalmaya özen göstermesi yeterliydi. Alayla gülümsedi. Hayatta kalması, bir hayli güç olacaktı. Fantastik/Vampir 16/11/17All Rights Reserved