Always

Reads 716
Votes 150
Parts 13

Reads 716
Votes 150
Parts 13

highschool love mcdo poem rain sunshine sweet teenfiction transferee

"Ayaw mo ba ng ulan?" tanong niya sa 'kin bago inayos ang buhok kong inaalon ng hangin.

Umiling ako bago humikab. "Hindi naman. Masyado kasing malamig parang... parang," tumingin ako sa kanya habang hinahanap ang tamang salita.

Ngumiti siya nang magaan. "Parang gusto mo ng kayakap?"

Pumalatak ako at umiling. "Ewan ko sa 'yo."

Aelie is trying to live without hating the rain. She loves the sun but not the rain. Antukin siya kaya nahihirapan siyang kumilos kung umuulan.

Unlike the other college students, she had a tons of to do. Ayaw na niya nang may sumapaw.

But one day, may isang transferee na dumating sa kalagitnaan ng school year at dumikit sa kanya.

Ayaw sana niyang pansinin kaso ang gaan ng ngiti nito sa kanya, parang nangugusap.

"When almost is the saddest word, always become the counter part of it."All Rights Reserved

highschool love mcdo poem rain sunshine sweet teenfiction transferee

Table of contents

13 parts

#43mcdo

Content Guidelines

You may also like

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

TOTGA (Candy Stories #4) (To be published)

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.

More details