sadece iki kelime,ama anlamı büyük,fazla büyük-"seni seviyorum",bu kadar büyük bir anlamı iki kelimeye nasıl sığdırır insan,bu kadar büyük bir his nasıl sığar o küçük kalbe,anlayamıyorum,sığdıramıyorum.
17.yaşgünümden beri anlayamıyorum,sığdıramıyorum.
Özlüyorum.
Ama bundan kötüsü,artık "seni seviyorum" diyemiyorum,doğru değil çünkü,doğrusu ne mi peki?
"Sana aşığım."
seni seviyorumun anlamı bile fazla gelirken bana, bunla nasıl başa çıkabileceğimi henüz bilmiyorum.
Belki de bir mucize olur-17.yaşgünümde bunu diliyorum,bir mucize.
"Karımla aynı evin içinde, ayrı ayrı yatacaz öyle mi?" üzerime doğru gelen adımlarıyla birlikte arkaya doğru geriledim. Onunla aynı evde bulunduğum yetmezmiş gibi bir de aynı oda da kalacaktık.
"Tamam sen, bu oda da yat ben başka oda da yatarım." diye başka bir öneri sundum, ama bu öneri mi de reddeceğinden adım kadar emindim.
"Önerini reddediyorum. Sikseler de seninle ayrı odalar da kalmayacaz, bu oda da karım'ın yanında kalacam." ciddiyetle verdiği cevaba, ağzım açık kaldı.