Kitaplara aşık olmasan bu satırlara bakıyor olmazdın. Yeni bir evren keşfetme isteği, yeni karakterlere olan hayranlık duygusu ve belki de kendi dünyamızdan bir kaçış yolu. Nedeni ne olursa olsun kitap okumak tam anlamı ile andan kopuştu benim için. Biz okurların belki de en büyük ortak noktası okuduğumuz kitabın içinde bulunmak istemek veya o kitapta ki ulaşamayacağımızı bildiğimiz var olmayan karakterlere aşık olmak. Peki bir gün kendinizi okuduğunuz kitabın içinde bulursanız? Ya da durun durun şöyle sormalıyım. Bir gün uyumak için yattığınız yataktan, okuduğunuz fantastik aşk kitabının kötü karakterinin yatağında kalksanız ne tepki verirdiniz? Ben epey saçma bir tepki vermiştim. Buyurun gelin bu bilinmeyen yolculuktan ve evrenden beraber çıkmanın yolunu bulalım. Sen yoksan her zaman bir kişi eksiğiz. Ne duruyorsun sende gel ve bir olalım. Yolumuzu bulalım. Belki de bulduğumuz yol çok da istediğimiz yol değildir bunu da hep beraber öğrenelim. Başlangıç Tarihi: 28.08.2024

Birgün bir kadın ormanda ışık kümesinin içinde kızıl sislerle çevrili kundakta bir bebek bulur. Onu evine götürür. Kadın bebeği benimser ve bağlanır. Zamanı gelince kimi büyüttüğünü anlayınca ondan kopacağını bilemeden... Azrathia kurtarıcısını beklemektedir... Büyüttüğü bebek bir gezegenin varisidir. Kadim bağın sahibi... Nermin Quliyeva Tüm hakları saklıdır! Bu isimde yayımlanan ilk ve tek kitaptır.

Güç içindeyse, onu bastıramazsın. Karanlık gözlerini dikerken, ışığın seni yakabilir. Alyssa'nın hayatı, gücünü keşfetmesi ve kadim ejderhayla bağlanmasıyla sonsuza dek değişir. Onunla bağ kuran tek kişi, öfkeyle hareket eden bu varlığı kontrol altına alabilecek mi? Yıllar sonra adım attığı gerçek dünya ona ilaç olacak mı? Yoksa en yakınındakiler, en büyük düşmanlarına mı dönüşecek? Aşkın gölgeleri, ihanetin kıvılcımları ve patlamaya hazır güçler arasında Alyssa kendi yolunu çizmek zorunda. Ama bu yol, ya kendini yok ederse? Savaş yaklaşıyordu. Alyssa bazıları için hedef bazıları içinse umuttu. Bağlar kurulur. Sırlar açığa çıkar. Ve ışık her zaman aydınlatmaz. Bazen yakar.

Rüya Işık ve Uraz Kaya Onlarınkı ilk görüşte aşkmıydı?

Av oyunlarını bilir misiniz? Hani bir ormana hayvanları salarlar, en hızlı avcıyı bulabilmek için. Avcılar için bir zevk ve güç gösterisi olan bu oyun, hayvanlar için özgür olabilmek için bir umuttu. Şansları varsa avlanmazlardı, zaten şansızlarsa çoktan avlanmışlardır. İşte o ormanı Dünya, avları da biz evlenmemiş bakire kızlar olarak düşünün. Peki ya avcılar neydi? Onlar erkekler değildi, seri katiller hiç değildi. Onlar bu dünyadan değillerdi. Asırlar önce atalarımız gökyüzünün tüm sırlarını açığa çıkarmak için savaşırlarken ve yeni bir dünya arayışına girerlerken bu dünyamızın sonu oldu. Keşfedilen her gezegende yeni bir hayat aradılar ve hep şu soruyu sordular; Başka canlılar var mı? Evet, vardı. Fakat biz onları bulmadık onlar bizi buldu.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Meşe gayet sıradan bir hayata sahipti. Ta ki kendini entrikalarla dolu okuduğu bir romanda bulana dek... Tabi ki hikayenin asıl kahramanı, güzeller güzeli Ashley olmamıştı. Bu fazla iyimser olurdu sanırım. O elbette romanın kötü ve imparatora aşırı derecede takıntılı karakteri leydi Efran'dan başkası değildi. Ah, tahmin edersiniz ki kendisi ölüme mahkumdu. Tabi ki ölümü aşık olduğu imparatorun elinden olacaktı. O celladına aşık olmuştu. Ama her şeyi kaybetmiş değildi. Elinde okuduğu roman sayesinde paha biçilmez bilgilerle bu dünyaya düşen Meşe, celladıyla düşman olmak yerine iyi biri rolüne bürünmeye karar vermişti bile ama asla tahmin edemeyeceği duygular kapısını çaldığında bu kararlı duruşu nereye varacaktı, orası tartışılırdı. O halde webtoon tadındaki bu hikayeye hoşgeldin! "Söylesene. Bu yeni taktiğin mi?"diye sordu karşıya bakarken. Kaşlarımı çatarak baktım. "Neden bahsediyorsunuz majesteleri." Vücudunu bana döndürdü ve "Böyle umursamaz olman ve güçlü durmaya çalışman. Beni etkilemek için yeni bir taktiğin mi?"diye bitirdi cümlesini. Ona şaşkınlıkla baktım. Bu adam su egosundan ne zaman vazgeçecekti? "Size defalarca söyle-..."diye uzun bir nutuk çekmeye başlayacaktım ki belime konan elle konuşamadım. Prens belime koyduğu eliyle beni yavaşça kendine yaklaştırdı. Kendisi de iyice bana sokulurken yüzüme doğru fısıldadı. "Eğer öyleyse..." Sustu. Bir süre gözlerimin içine baktı ve devam etti. "Eğer öyleyse kesinlikle işe yarıyor." Söylediği kelimelerle kalbim yine aynı şeyi yaptı. Hiç olmaması gereken biri için hızla çarpmaya başladı.

Askerin kanı yerde kalmaz, hainin de kökü kurumaz, derler. Bu kez kuruyacaktı!

❝𝖲𝖾𝗇𝗂 ö𝗒𝗅𝖾 𝖻𝗂𝗋 𝗌𝗂𝗄𝖾𝖼𝖾ğ𝗂𝗆 𝗄𝗂 𝗈𝗇𝗎 𝗍𝖺𝗆𝖺𝗆𝖾𝗇 𝗎𝗇𝗎𝗍𝖺𝖼𝖺𝗄𝗌ı𝗇.❞ 𝖭𝖺𝗍𝖺𝗅𝗂𝖺, 𝖺𝗇𝗇𝖾𝗌𝗂 ö𝗅𝖽ü𝗄𝗍𝖾𝗇 𝗌𝗈𝗇𝗋𝖺 𝗎𝗓𝗎𝗇 𝗌ü𝗋𝖾 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı𝗇ı 𝖺𝗋𝗓𝗎𝗅𝖺𝗆ış𝗍ı𝗋. 𝖡𝗂𝗋𝖽𝖾𝗇 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı 𝖻𝖺ş𝗄𝖺 𝖻𝗂𝗋 𝗄𝖺𝖽ı𝗇𝗅𝖺 𝗇𝗂ş𝖺𝗇𝗅𝖺𝗇ı𝗋 𝗏𝖾 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı𝗇ı𝗇 𝖾𝗋𝗄𝖾𝗄 𝗄𝖺𝗋𝖽𝖾ş𝗂 𝖭𝖺𝗍𝖺𝗅𝗂𝖺'𝗇ı𝗇 𝗌ı𝗋𝗋ı𝗇ı öğ𝗋𝖾𝗇𝗂𝗋... 𝖠𝗒𝗇ı 𝗓𝖺𝗆𝖺𝗇𝖽𝖺 ü𝗏𝖾𝗒 𝗄𝗎𝗓𝖾𝗇𝗂𝗒𝗅𝖾 𝗈𝗅𝖺𝗇 𝗂𝗅𝗂ş𝗄𝗂𝗌𝗂𝗇𝗂 𝗍𝗎𝗍𝗄𝗎𝗅𝗎 𝗄𝗈𝗋𝗎𝗆𝖺𝗌ı𝗇𝖽𝖺𝗇 𝗀𝗂𝗓𝗅𝗂 𝗍𝗎𝗍𝗆𝖺𝗒𝖺 ç𝖺𝗅ışı𝗒𝗈𝗋𝖽𝗎. °° ❥ Kapak tasarımı: @hayalliruzgarlar

Nadir kedi türlerinden biri olan pars, bir insan bedeni ile bütünleşmişti. Pars Bera Sarkan.. Yarı insan yarı pars. Koyu kahverenginde yırtıcı gözlere ve keskin pençelere sahip olarak bir dönüşüm geçirse de özünde bir insandı. Türü gereği vahşi, insan karakterine göre ise sert bir yapısı olan bu pars, tıpkı ismi gibiydi. Ve bu parsın önüne çıkan bir çift orman yeşili göz, tüm vahşi doğasını alt üst etmişti. *** 03.05.2022 Tüm hakları saklıdır!