ZAMANSIZ MUTLULUK
  • Reads 10,260
  • Votes 309
  • Parts 32
  • Reads 10,260
  • Votes 309
  • Parts 32
Ongoing, First published Nov 21, 2017
Kadın, bütün içtenliğiyle teşekkür etti, elinden sadece bu kadarı geliyordu.
Şuan o kadar minnettardı ki kelimeler kifayetsiz kalıyordu. Yalnız değildi "O" kişi onunla birlikteydi. Acılarını olmasa bile yalnızlığını paylaşıyordu.Başka bir şey istemiyordu, daha fazlası bencillik olurdu. Kafasını kaldırıp karşısında ki adama baktı yüzünde ki tebessümle.Adam da aynı karşılığı vererek tebessüm etti, kelimelerin ne denli acıklı olduğunu farkında değildi ama oda yalnız değildi. İkisi de dışarıda yağan karı seyretmeye başladılar, lapa lapa yağan kar gökyüzünden süzülerek yere düşüyordu. İkisi de aynı şeyi düşünüyordu kim bilir ama dile getirmiyorlardı.. İkisi de mutluydu...
All Rights Reserved
Sign up to add ZAMANSIZ MUTLULUK to your library and receive updates
or
#709yalnizlik
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Takıntı cover
SADECE BİR GECE cover
YALANLAR YARALAR | TEXTİNG cover
Delibal cover
KADERİN ÇİZDİĞİ YOL  cover
 its not romantic comedies | taekook cover
Yaren'im cover
GÜNAHA DAVET ( +24 ) cover
orenda +21 cover
EKSTREM cover

Takıntı

48 parts Ongoing

"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle "Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a ldı "Veremem....." "Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....