TAKİPÇİ

"Tamam. Hemen geliyorum" diyip gülerek kapattım telefonu.
Sokak bugün ayrı bir sessizdi sanki. Gerçi her zaman sessiz ve karanlıktı ama bugün bir ayrıydı sanki. Yavaş yavaş eve doğru ilerlerken bir çift ayak sesi daha duydum. Cesaret edip arkaya baktığımda siyah ceketinin şapkası arkasında saklanan, uzun boylu, dar tişörtünden belli olan kasları vardı. Pardon baklavaları (!). Bizim mahalleye geldiysen koçum, seni rahat bırakmazlar.
"Ya demek öyle!" dedi ve sadece dudaklarını görebildiğim için alaycı gülüşünü gördüm. Aramızda iki metre falan vardı. Herhalde akıl okuma gibi bir gücü var. Ne diyorum be!
"Ne kadarını duydun?" endişeyle sorduğum bu soruya kahkaha attı önce. Oha kahkahası kalp ben!
"İşime yarayacak kadar tatlım!" diyip göz kırptıktan sonra yanımdan geçip gitti. Havalara bak sen! Egonu çekte yüz yüze konuşalım bebeğim!