Gerek en güzel; kahkaha dolu, mutlu, huzurlu, gerçekten yaşamak terimiyle tam anlamıyla uyumlu ve ruh eşini bulmuşluğunla her anın zerresini aklına işlemek istediğin bir hayatla... Gerek; yıprandığın, kızdığın, kırıldığın, terk edilmişlik ya da yalnızlık duygusunu yaşadığın anlarla dolu hayat... Hayat yaşamaya, her duyguyu tatmaya ve ölmeden önce mutlaka yapılması gereken benim kurallarımla yaşamaya da ölmeye de değer. Ben bu oyunda sevmeyi tercih ettim. Fakat çok sevmekle gelecek olan kurallardan haberim yoktu. Daha önce tatmadığım bir duyguydu bu. Eve varınca aramam gereken biri yoktu mesela. Ya da "günaydın" mesajı atacağım, sürekli düşüneceğim biri yoktu. Evet, bu duyguyu bilmiyordum. Bildiğim tek bir şey vardı: ben seviyordum. Ne pahasına olursa olsun, gerekse kurallarımdan vazgeçecek kadar seviyordum.