Όλα μου την θυμίζουν. Συνηθίζαμε να κοιμάστε εδώ, μαζί. Συνηθίζαμε να μιλάμε πολύ αργά το βράδυ για το μέλλον μας. Για τα πάντα. Τα όνειρα μας. Τις επιθυμίες μας. Τίποτα απο αυτά δεν βγήκε αληθινό για εκείνη. Δεν υπάρχει χειρότερος πόνος και συναίσθημα από αυτό που νιώθεις όταν χάνεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Μα πάντα πρέπει να βρεις αυτό που θα σε κάνει να κρατηθεις και πάλι δυνατός στην ζωή. Ίσως όμως, αυτό σε βρει πρώτο